Een familiestatuut kan alleen functioneel zijn als alle belanghebbenden actief worden betrokken bij de opstelling. Wanneer de DGA besluit om, eventueel samen met een adviseur, het statuut geheel zelf te schrijven zal de waarde beperkt blijven. Het lijkt misschien ondenkbaar maar er zijn ondernemers die menen dat zij, en zij alleen, het beste weten wat de onderneming en de familie nodig hebben. Zij zouden zich de moeite van het schrijven kunnen besparen, omdat, wanneer het draagvlak ontbreekt, de effectiviteit van een statuut minimaal is. Draagvlak kan er alleen komen als alle familieleden die direct of indirect betrokken zijn bij de onderneming vanaf een bepaalde leeftijd, een inbreng kunnen leveren bij het opstellen en/of de aanpassing van het statuut.
Dan is uiteraard de volgende vraag: Wanneer is iemand direct of indirect betrokken bij de onderneming?
Uiteraard is dat de DGA en zijn/haar partner.
Daarnaast :
Meerderjarige kinderen die:
- Nu of in de toekomst mogelijkerwijs een functie (gaan) vervullen in de onderneming.
- Nu of in de toekomst wettelijk of uit hoofde van een onderlinge overeenkomst aandeelhouder zijn/kunnen worden.
Daarmee is dus aangegeven dat familieleden die te kennen hebben gegeven dat zij geen functie in de onderneming ambiëren en familieleden die expliciet afstand hebben gedaan van hun (toekomstige) rechten als aandeelhouder, geen rol zouden moeten vervullen bij het vaststellen van de waarden en omgangsregels met betrekking tot de onderneming.
Het gaat immers om de wens van continuïteit van de onderneming, in relatie tot de wens van harmonie in de familie. Alleen zij die daadwerkelijk, hetzij als aandeelhouder, hetzij als medewerker, bij de onderneming betrokken zijn, kunnen en moeten een rol spelen bij het vaststellen van de “spelregels’.
En wat is de rol van de partners van de kinderen?
Naar mijn stellige overtuiging zouden ook zij een actieve rol moeten spelen bij de totstandkoming. Als het uitgangspunt is om maximaal draagvlak te creëren kunnen zij niet aan de kant blijven staan.